کتاب استخر های خانگی به زبان ساده« بخش 3: آرماتوربندی و بتن ریزی »

بخش 3: آرماتوربندی و بتن ریزی

تعداد بازدید : 3320
آخرین بروزرسانی : 1402/10/28

Print

0
  
25 1401 اردیبهشت

فهرست مطالب فصل 5:

5-3- همبندی

5-4- بتن ریزی

 

 

 

 

 

 

 

5-3-همبندی چیست؟

همبندی مهم ترین روش برای پیشگیری از برق گرفتگی در یک ساختمان و استخر است. روشی که برخی از ناظران تاسیسات تلاش بسیاری به اجرای آن دارند و برخی دیگر از آن غافلند.
اگر اسکلت هادی ساختمان و استخر (اسکلت فلزی یا میلگردهای بتنی)، بدنه هادی بیگانه (انواع لوله کشی های فلزی و نظایر آن) و بدنه هادی تجهیزات الکتریکی ساختمان ها را با یک هادی که دارای سطح مقطع بزرگ و مقاومت الکتریکی کم باشد به یکدیگر وصل کنیم، تمام نقاط هم پتانسیل می شوند. این نوع اتصال «همبندی» نام دارد.

 

اجرای همبندی توسط پدیده استخر 
 
 
اجرای همبندی توسط پدیده استخر 
 
 


همبندی در عمل به معنای کم کردن اندازه ولتاژ تماس در داخل ساختمان و نقاطی است که عیب زمین در تأسیسات الکتریکی ایجاد می شود.
هنگامی که این جریان به زمین وارد می شود؛ به دلیل وجود مقاومت (بدن شخص یابدنۀ هادی)، ولتاژ تماس ایجاد می شود.


نکته: قبل از بتن ریزی باید سیستم همبندی (ارت) را انجام دهید.

 

آرماتوربندی توسط پدیده استخر
 

5-3-2- واتراستاپ
واتراستاپ (آب بند)
برای جلوگیری از نفوذ مایعات (مخصوصا آب) در مفاصل و درزها در سازه‌ های بتن از عنصر آب بند استفاده می شود. در تولید واتراستاپ‌ها از مواد مختلف و گسترده ای استفاده می‌شود که هر کدام دارای ویژگی‌های خاص خود می‌باشند.

 

 

 

 

اجرای واتراستاپ توسط پدیده استخر 
 

 

نحوه جوشکاری و اتصال واتراستاپ در پروژه های پدیده استخر

 

 


بنا به نیازهای هر سازه، جنس واتراستاپ مورد نظر انتخاب می‌شود. نحوه‌ی عملکرد و کاربرد واتراستاپ‌ها این است که طول مسیر جریان و حرکت آب و یا مایعات دیگر را طولانی می‌کنند تا آب نتواند نفوذ کند. همه‌ی واتراستاپ‌ها معمولا دارای آج هستند که باعث چسبندگی و افزایش طول مسیر آب می‌شوند. نوارهای آب‌ بند واتراستاپ باید دارای انعطاف ‌پذیری زیاد باشد تا با ابعاد و حجم سازه‌های بتنی و با پیچیده شدن نوع مقاطع و شرایط اجرا تغییر شکل یابد و متناسب با ابعاد و اندازه‌ های سازه از نظر ضخامت، پهنا، نوع آج‌ها و تغییرات حفره و ... طراحی شود.

از جمله مهمترین ویژگی‌های کیفیتی واتراستاپ؛ طول زیاد، مقاومت کششی و سختی آن است که باید با الزامات استاندارد مطابقت داشته باشد. همچنین ماندگاری واتراستاپ در شرایط مختلف از جمله در محیط‌ های قلیایی، حائز اهمیت است. در صورت توجه نکردن به آن، واتراستاپ در محیط قلیائی بتن کیفیت خود را به سرعت از دست می دهد، دچار تغییر حالت می شود و نتیجه ای جز نشت، بروز سایر مشکلات کیفی نظیر؛ ترک‌ خوردگی، نشست تکیه‌ گاهی سازه و ... نخواهد داشت.
مفاصل و محل‌هایی که در آن‌ها دو بتن مختلف در کنار هم قرار گرفته‌ اند؛ بیشترین ضعف را در برابر نفوذ آب و دیگر مایعات دارد. برای جلوگیری از بروز این مسئله، باید در تمامی مفاصل بتن‌ها از واتراستاپ استفاده شود. واتراستاپ، عنصری مهم و موثر در ضد آب بودن کل سازه و نگهداری از آن در برابر آب است. در میان مهندسان و طراحان سازه، زمانی که حرف واتراستاپ به میان می‌آید، اولین چیزی که در ذهنشان شکل می‌گیرد، واتراستاپی از جنس پلاستیک یا لاستیک است.

 

 

تقریبا از اواسط دهه ۱۹۵۰ میلادی، پلی وینیل کلرید یا همان پی ‌وی‌ سی PVC پر استفاده‌ ترین واتراستاپ است که در کنار مقاومت و انعطاف ‌پذیری بالا، کار با آن راحت تر است. همچنین جدا از مقاومت در برابر آب، در برابر مواد شیمیایی محلول در آب‌های زیرزمینی نیز مقاوم است. برای ساخت واتراستاپ ها در کنارPVC، از مواد مختلف فلزی، پلاستیکی، آسفالتی و مواد هیدروفیلی استفاده می‌شود که هر کدام ویژگی‌های منحصر به خود را دارند.
واتراستاپ تنها یک کار در بتن انجام می‌دهد و آن هم جلوگیری از نفوذ آب به مفاصل بتن می‌باشد. به عبارت دیگر؛ واتراستاپ‌ها نمی‌توانند جلوی نفوذ بخار آب و رطوبتی که از طریق ترک خوردگی‌های بتن وارد آن می‌شوند را بگیرند، مگر آن که به طور جداگانه برای ترک‌های بتن نیز واتراستاپ نصب شود.

 

 

اجرای واتراستاپ توسط پدیده استخر 
 



انواع واتراستاپ ها در سازه های مختلف بتنی:
1.واتراستاپ PVC؛
2.واتراستاپ هیدروفیل؛
3.واتراستاپ بنتونیتی.

1. واتراستاپ پی وی سی PVC
واتراستاپ های PVC در فرم ها و سایزها مختلفی ساخته و عرضه می شوند. انتخاب واتراستاپ مناسب بستگی به نوع مفصل شما دارد، به خصوص در جواب به این سوال که "مفصل متحرک است یا خیر؟". واتراستاپ PVC با قرار گرفتن در مفاصل بتنی به عنوان یک میان پرده‌ی ضد آب از ورود هر گونه مایعات به داخل بتن جلوگیری می کند.

 


2. واتراستاپ هیدروفیلی
به منظور رفع نشت درزهای اجرایی و مقاطع قطع بتن از واتراستاپ هیدروفیلی استفاده می شود. واتراستاپ های هیدروفیلی با استفاده از پلیمرهای لاستیکی و پلیمر با قابلیت ارتجاع بالا، طراحی شده اند. برای اجرای واتراستاپ هیدروفیلی می توان از میخ فولادی، پیچ یا چسب پلی اورتان استفاده کرد.

 

 

 

 

 

 

 

 

3. واتراستاپ بنتونیتی
نوار آب بند بنتونیتی یا واتراستاپ بنتونیتی محصولی است کارآمد و بر پایه سدیم بنتونیت فعال در ماتریس بوتیل رابر که خاصیت ارتجاعی بسیار بالایی دارد.
واتراستاپ باید با مواد خام که هیچ گونه عیب و نقصی ندارند؛ ساخته شوند. انواع مختلفی از مواد وجود دارند که با توجه به نیازهای مختلف از آن‌ها در ساخت واتراستاپ استفاده می‌شود.
مفاصل و درزهای بتن به دو بخش اصلی تقسیم می‌شوند؛ درزهای ثابت و درزهای حرکتی.
درزهای ثابت ، خود بر دو نوع هستند. نوع اول؛ درزهایی که بر اثر عوامل اجرایی به وجود می‌آیند، مثلا قطع بتن ‌ریزی و عدم پیوستگی به دلایل گوناگون. نوع دوم؛ درزهایی است که ممکن است بر اثر ترک خوردگی به وجود بیایند. درزهای حرکتی، به دسته‌ ی درزهای انبساط حرارتی، انقباضی و ترکیبی تقسیم می‌شوند. برای درزهای ثابت و بدون حرکت، بیشتر استفاده از واتراستاپ‌ هیدروفیلی توصیه می‌شود. برای درزهای حرکتی نیز از واتراستاپ‌های مکانیکی مخصوص استفاده می‌شود.

 

✔ ویژگی های یک واتراستاپ استاندارد
از مزایای یک واتراستاپ استاندارد می توان به بدون حباب، ترک یا انقباض ، بریدگی، ‌عدم زیری سطح، دارا بودن یکنواختی رنگ و ضخامت یکدست در راستای طولی اشاره کرد.
جهت خرید انواع واتراستاپ ها با قیمت مناسب و ارزان می توانید با مشاوران فنی کلینیک بتن ایران در ارتباط باشید.

 


برخی از تولید کنندگان واتراستاپ هیدروفیلی نمونه روکش دار آن را نیز تولید کرده اند که در مقابل آب و باران در زمان اجرا نیز بسیار مقاوم است.

 

 


اتوی واتراستاپ
به کمک دستگاه تهویه (اتوی واتراستاپ) دو سر واتراستاپ را گرم می کنیم تا به حالت مذاب درآید؛ سپس دو سر واتراستاپ را بر روی یکدیگر قرار می دهیم تا اتصال انجام شود که پس از سرد شدن به صورت یکپارچه در می آید.


2. به وسیله ی چسب های صنعتی که برای اتصال نرم مناسب می باشد اتصال دو سر واتراستاپ صورت می گیرد؛ به این صورت که تقریبا 30 سانتی متر از دو سر واتراستاپ را یکسان بر روی هم قرار می دهیم و میان آنها را از چسب مورد نظر پر می کنیم و تحت فشار قرار می دهیم تا کاملا یکدیگر را جذب نمایند.

 

 

گیره واتراستاپ:


گیره واتراستاپ یا بست واتراستاپ از جنس ورق فولادی طراحی و تولید می شود و بهترین روش برای اتصال لبه های واتراستاپ به شبکه میلگردی است. برای نصب واتراستاپ به سازه ی میلگردی، نیاز به یک میله کمکی است تا گیره واتراستاپ روی آن قرار گیرد و در نهایت نوار آب بندی واتراستاپ پی وی سی با فشار فک های گیره ی فلزی واتراستاپ به شبکه میلگردی متصل شود.


پیشنهاد: در هر 50 سانتی متر از طول واتراستاپ یک عدد گیره واتراستاپ در هر طرف قرار گیرد.


بیشتر مواقع نیاز است که واتراستاپ با مفتول به شبکه ی میلگردی وصل شود. البته به هیچ وجه این روش پیشنهاد نمی شود؛ زیرا با سوراخ کردن واتراستاپ و رد کردن سیم مفتول، احتمال کشیدگی در اثر بتن ریزی و در نهایت پارگی واتراستاپ وجود دارد . برای نصب واتراستاپ به سازه میلگردی به کمک سیم مفتول، باید ابتدا لبه ها با فواصل منظم و با قطر مشخص پانچ شوند و در نهایت داخل سوراخ های ایجاد شده حلقه مخصوص فولاد قرار گیرد و فشرده شود تا در اثر رد کردن سیم مفتول، استحکام و مقاومت کافی برای واتراستاپ در برابر پارگی وجود داشته باشد.
با این حال بهترین راه نگهداری واتراستاپ درون قفسه میلگردی تا قبل از بتن ریزی اتصال واتراستاپ با گیره ی فلزی واتراستاپ به سازه میلگردی می باشد . در این روش اتصال امکان جدا شدن و یا پارگی نوار آب بند واتراستاپ پی وی سی در هنگام بتن ریزی پایین است.
برخی از واتراستاپ ها، محلی برای رد شدن سیم در قسمت بالایی خود دارند که بدون نیاز به گیره می تواند واتراستاپ را مهار کند.

 

بازگشت به فهرست

 

 

5-2-3- اسپیسر چیست؟

 

نصب اسپیسر توسط پدیده استخر

 

 

نحوه اجرای اسپیسر های بتنی در پروژه های پدیده استخر

 

 

 


برای حفظ فاصله میلگردها از کف، دیوار و قالب باید از اسپیسر استفاده کرد. بر اساس استاندارد حداقل ضخامت کاور یا روکش بتن روی میلگردهایی که با آب در تماس است باید 7 سانتی متر باشد؛ بنابراین برای این کار از اسپیسرهای با طول مختلف برای کف و از خورشیدی برای دیوار استفاده می شود.

استفاده از قطعه سنگ، لوله های فلزی و قطعات چوب برای نگهداری میلگردها و تأمین پوشش بتن مجاز نیست. اسپیسر یا فاصله نگهدار میلگرد قطعه ای فنی در بتن می باشد که به دلیل ایجاد فاصله بین بتن و میلگرد در سازه های مسلح به کار می رود.
گاهى اسپیسر بتن فاصله بین دو میلگرد را حفظ می نماید و گاهى از برخى اسپیسرها براى ایجاد فاصله بین خاموت و قالب بتن استفاده می شود. اسپیسرهای بتنی ضمن بالا بردن کیفیت سازه ها به سرعت اجرای عملیات ساختمانی نیز کمک می کنند.


اسپیسر پلاستیکی منبع (www.hptiran.com/)

 

اسپیسرهای پلاستیکی، میلگرد با طراحی خاص، مواد اولیه سازگار با بتن، حمل و نقل راحت و قیمت مناسب در اشکال و اندازه های مختلف برای کاربردهایی نظیر فنداسیون ها، سقف ها، دیوارها، ستون ها و غیره مورد استفاده قرار می گیرند.

 


مزیت های اسپیسر پلاستیکی:


1. فرایند تولید آنها سریع؛
2. قابلیت تولید در اشکال مختلف؛
3. مقاومت بالا؛
4. شکل پذیری آسان؛
5. ارزانترین نوع اسپیسر از لحاظ اقتصادی.

 

 

بازگشت به فهرست

 

اسپیسر بتنی:


اسپیسرهای بتنی که جدید ترین نسل اسپیسرها هستند، با مقاومت فشاری بالای خود با فراهم کردن پوشش بتن کافی، نقش چشمگیری در افزایش عمر سازه های بتنی دارند. فاصله نگهدارهای بتنی علاوه بر دارا بودن مزایای سایر اسپیسرها بسیاری از عیوب و نقاط ضعف نسل های قبلی را برطرف کرده، موجب کاهش عوامل آسیب رسان به بتن ناشی از به کارگیری اسپیسرهای غیر بتنی شده است. به طور کلی به کارگیری این نوع اسپیسر افزایش مقاومت بتن و عمر سازه را به همراه خواهد داشت.

 


مزایای اسپیسر بتنی:


1. مقاومت فشاری بالا و مقاوم در برابر له شدگی؛
2. استفاده کمتر از اسپیسر در سازه؛
3. انتقال ایمن نیروهای استاتیکی به بتن؛
4. پیوستگی عالی با بتن؛
5. نفوذ ناپذیری بسیار بالا در برابر آب و کلراید آهن؛
6. مقاومت فیزیکی و شیمیایی بسیار بالا؛
7. مقاومت بالا در برابر حرارت و آتش؛
8. تولرانس ابعادی دقیق و ثابت و عدم شکل پذیری در برابر نوسنات دمایی؛
9. نصب سریع و آسان به همراه حالات مختلف تثبیت؛
10. قابلیت تولید در اشکال و ابعاد مختلف و در کوتاه ترین زمان؛
11. صرفه بیشتراقتصادی؛


موارد کاربرد اسپیسر بتنی؛


کلیه سایت های ساخت و ساز (construction sites)
کارخانجات تولید محصولات پیش ساخته (precast plants)
پساب های صنعتی و آب های زايد (مناسب جهت محیط های اسیدی) (wastewater works)
تونل سازی(tunnel constructions)
بتن ریزی صیقلی جهت تامین احتیاجات مهم معماری از قبیل رنگ و صیقلیت سطح (exposed concrete)
تاسیسات آب آشامیدنی (drinking water applications)

 


انبارداری اسپیسر بتنی:


- مدت نگهداری : ۱۰ سال
- شرایط نگهداری : دور از رطوبت و بارندگی و تابش نور خورشید
- بهترین دمای نگهداری : ۰ الی ۳۰+ درجه سانتی گراد
- نوع بسته بندی : کارتن
- ایمنی اسپیسر بتنی
- این محصول آتش زا نیست.
- جهت نصب و استفاده حتما از دست کش و ابزار مناسب استفاده نمایید.
- از قرار دادن بیش از ۵ کارتن روی یکدیگر خودداری نمایید.

 

بازگشت به فهرست

 

انواع اسپیسر:


اسپیسر ها بر اساس جنس مواد، انواع متفاوتی را تشکیل می دهند که در اینجا تعدادی از آن ها را معرفی می کنیم:


اسپیسر های کفی؛
اسپیسر هاردفیکس.


اسپیسر هاردفیکس برای بخش هایی از کف سازه نظیر: فنداسیون گسترده، نواری، شناژها و غیره که شبکه های میلگردی پر تراکم و سنگینی دارند؛ بسیار مناسب است. این فاصله نگهدار با سایز های مختلف و به منظور ایجاد پوشش بتنی 30 تا 100میلی متر بسیار مناسب است.
استفاده از هارد فیکس برای میلگردهای 18 الی 32 میلی متر و به طور کل شبکه های میلگردی سنگین پیشنهاد می شود و در خصوص میزان مصرف این نوع اسپیسرها موارد زیر پیشنهاد می شود:

- فونداسیون ها و کف های نیمه سنگین: میزان مصرف 4 عدد در هر متر مربع می باشد.

- کف های فوق سنگین و حجیم: میزان مصرف 6 الی 10 عدد در متر مربع با توجه به حجم سازه.

- تیرها و پوترها: میزان مصرف 3 عدد در هر متر طول.

 

 


اسپیسر ماکس فیکس


اسپیسر نیمه سنگین ماکس فیکس، برای ایجاد پوشش بتنی در سازه های متوسط مانند تیر و دال، شناژها و کف هایی با وزن متوسط (با ایجاد پوشش بتنی 30تا 75 میلی متر) مناسب است.
استفاده از ماکس فیکس برای میلگردهای 8 الی 22 میلی متر و با میزان مصرف زیر پیشنهاد می شود:

- کف های نیمه سنگین: میزان مصرف 4 عدد در هر متر مربع می باشد.
- تیرها و پوترها: میزان مصرف 3 عدد در هر متر طول.

 


اسپیسر مینی فیکس:


اسپیسر مینی فیکس، قطعه ای ارزان و پر مصرف است که در شبکه های میلگرد سبک (میلگردهای حرارتی) مانند قطعات پیش ساخته ی بتنی، سقف های کامپوزیت، سقف های عرشه فولادی و غیره استفاده می شود.
استفاده از مینی فیکس برای میلگردهای 6 الی 14 میلی متر و به طور کل شبکه های میلگردی سبک پیشنهاد می شود و میزان مصرف آن 4 عدد در هر متر مربع است.

 


اسپیسر ساید فیکس:


اسپیسر ساید فیکس برای ایجاد پوشش بتنی در سازه های با وزن متوسط و نیمه سنگین مورد استفاده قرار می گیرد. ساید فیکس؛ به دلیل داشتن قفل کن یک طرفه به عنوان اسپیسر تقویتی در سازه هایی که توسط ناظر کم تلقی شده، کاربرد دارد و به راحتی از کنار میلگرد جا زده می شود و نیاز به بالا آوردن شبکه میلگردی برای نصب آن نیست.


استفاده از ساید فیکس برای میلگردهای 12 الی 25 میلی متر و به طور کل شبکه های میلگردی با وزن نیمه سنگین پیشنهاد می شود و میزان مصرف آن 4 عدد در هر متر مربع است.

 

اسپیسر یوفیکس:


اسپیسر یوفیکس برای میلگرد های سبک و بدون انحناء در سقف ها، اسلب ها، دال های کامپوزیت و قطعات پیش ساخته کاربرد دارد که فاقد شاخک های قفل کن میلگرد است و از این رو برای سازه های میلگردی که جابجایی و رفت و آمد زیاد دارند یا قرار است بتن ریزی حجیم در آن انجام شود؛ پیشنهاد نمی شود.
میزان مصرف این نوع اسپیسرها برای کف های مسطح 4 عدد در هر متر مربع است و برای تیرها و پوترها میزان مصرف 3 عدد در هر متر پیشنهاد می شود.

 

 

اسپیسرهای دیواری

 

اسپیسر ویل فیکس

اسپیسر ویل فیکس، با توجه به شکل هندسی آن برای سطوح عمودی مانند دیوارها، ستون ها، مقاطع مدور و غیره در بتن های درجا یا پیش ساخته استفاده می شود و می تواند پوشش بتنی 15 تا 100 میلی متر را ایجاد کند.

استفاده از ویل فیکس در سطوح عمودی این مزیت را ایجاد می کند که شبکه های میلگردی نسبت به قالب به طور کامل موازی قرار گیرد و از پیچیدگی آرماتور داخل قالب جلوگیری کند. ویل فیکس ها بر اساس استانداردها به گونه ای طراحی و تولید می شود که بتوانند در مقابل بتن سیال مانعی ایجاد نکنند. ویل فیکس ها دارای قفل کن بسیار قوی در مرکز خود برای گرفتن میلگرد می باشند.
چنانچه خاموت یا کمرکش خارج از شبکه آرماتورها قرار گرفته باشد باید فاصله ویل فیکس ها از یکدیگر 75 سانتی متر در نظر گرفته شود و چنانچه خاموت ها یا کمرکش ها داخل شبکه آرماتوربندی باشند باید ویل فیکس ها را به میلگرد های اصلی عمودی نصب کرد.

 


میزان مصرف آنها طبق نظر تولید کنندگان به صورت زیر پیشنهاد می شود:

- دیوار و سطوح عمودی: میزان مصرف 3 عدد در هر متر مربع برای هر یک از سطوح آرماتور بندی است.
- ستون ها: میزان استفاده در ستون ها حداقل 16 عدد در ستون 3 متری است.

 

اسپیسر کیج فیکس:


اسپیسر کیج فیکس، برای ایجاد پوشش بتنی در شبکه آرماتور مربوط به شمع های درجا، پایه پل ها، قالب های لغزنده، قالب های بالا رونده، سازه های دریایی و به طور کل کارهای عمودی سنگین است. این اسپیسرها به روی میلگردهای اسپیرال (خاموت ها) نصب می شود تا فاصله لازم جهت پوشش بتنی میلگردها نسبت به خاك را ایجاد کند.
این فاصله نگهدار در دو تیپ "O" و "V" تولید می شود که نوع "O" قبل از بسته شدن کامل شبکه آرماتور و نوع "V" پس از بسته شدن کامل شبکه آرماتور استفاده می شود.
تعداد مورد استفاده گرفتن این قطعه در هر ستون بسته به طول میلگردهای اسپیرال دارد.

 


اسپیسر ویلسان:


اسپیسر ویلسان (خورشیدی)، مخصوص استفاده در سطوح عمودی با وزن متوسط است. این اسپیسرها فاقد دندانه در محیط بیرون خود هستند و محیط خارجی با کمان های منظم با استقامت مناسب پوشیده شده است که احتمال شکستن دندانه های اسپیسر در تماس با قالب در ویلسان ها انجام نشدنی است. ویلسان در انواع ستون های عمودی مانند دیوارها، ستون ها، مقاطع مدور و غیره در بتن های درجا یا پیش ساخته به صورت گسترده استفاده می شود. ویلسان ها به طور معمول روی خاموت ها به صورت عمودی جا زده می شوند.


میزان مصرف اسپیسر ویل سان به صورت زیر پیشنهاد می شود:
- دیوار و سطوح عمودی: میزان مصرف 3 عدد در هر متر مربع برای هریک از سطوح آرماتور بندی است.
- ستون ها: میزان استفاده در ستون ها حداقل 16 عدد در هر ستون 3 متری است.

 

 

 

 

بازگشت به فهرست

 

5-3- بتن ریزی:

بعد از اجرای لوله کشی و انجام آرماتوربندی به مرحله بتن ریزی می رسیم.
بتن استخر بهتر است با عیار 350 و حد اکثر 400 کیلو گرم بر متر مکعب باشد. برای داشتن یک بتن آب بند و مقاوم در مقابل خوردگیري آب کلر دار، بهتر است افزودنی هایی به آن اضافه کرد. اگر بتوانیم بتن کف و دیواره استخر را یکجا بریزیم دیگر نیازی به اجرای واتراستاپ نیست اما برای جلوگیری از درز سرد، حتما باید واتراستاپ را اجرا کرد که قبلا توضیحات بیشتری در این خصوص آورده شده است.

 

 

 

اجرای بتن ریزی توسط پدیده استخر
 

بازگشت به فهرست


5-3-1- افزودنی های بتن برای استخر
برای داشتن استخر آب بند، بهتر است از مرحله ساخت و اجرای بتن ریزی، کار را شروع کنیم. اصلی ترین عامل نداشتن بتن آب بند با فرض رعایت تمام استانداردهای اجرایی آب داخل بتن است. در هر متر مکعب بتن حدود 120 لیتر آب وجود دارد که پس از اجرای بتن ریزی تبخیر می شود و جای آب داخل بتن را حفره های توخالی تشکیل می دهد که این حفره های اولین مشکل برای داشتن بتن آب بند است. البته عیار بتن، دانه بندی، ویبره زدن، جلوگیری از ایجاد درز سرد، اجرای صحیح واتراستاپ، اجرای صحیح بولت و میان بولت و دقت در اجرا نیز از دیگر عوامل مهم برای رسیدن به یک بتن آب بند است.
برای داشتن یک بتن آب بند از افزدونی های متفاوتی می توان استفاده کرد اما میکروسیلیس و روان کننده بسیار مفید خواهد بود.

 

بازگشت به فهرست


روان کننده های بتن

 

 

روان کننده های بتن چیست؟| اجرا توسط پدیده استخر
 
 

روان کننده بتن در ایده آل ترین شرایط قدرت کاهش آبی حداکثر 35% تا 45% دارد. قدرت این روان کننده ها در بتن های نیمه شل تا 30% محدود می شود. عموماً این مواد به شکل مایع هستند. اسیدهای پلی کربوکسیلیک هیدروکسیلاتی و مواد اتری، همینطور آکریلات ها از انواع این گروه هستند. مصرف این نوع از روان کننده ها در دهه 90 میلادی رایج گردید و دلیل این جذابیت زیاد آنها این است که سعی می کنند میزان بیشتری کاهش آب داشته باشند.

 

 

براساس کاربرد هم می توان گروه های متفاوت روان کننده بتن را به صورت زیر دسته بندی کرد:


نوع ۱. کاربرد کاهش دهنده آب در بتن با روان کننده بتن.
نوع۲. کاهنده آب با ویژگی تاخیر در گیرش بتن بوسیله روان کننده بتن دیرگیر.
نوع۳. کاهنده آب با خاصیت زودگیرش بتن توسط روان کننده بتن زودگیر.

 

پودر میکروسیلیس
در صورت استفاده از پودر میکروسیلیس در بتن استخر کاهش نفوذ پذیری در برابر آب، یون کلر و هجوم سولفات را به همراه خواهد داشت.


پودر میکروسیلیس چیست ؟
پودر میکروسیلیس یا دوده سیلیسی، محصولی پودری به رنگ خاکستری است که محصول فرعی کوره های قوس الکتریکی در جریان تولید آلیاژهای فروسیلیس می باشد. پودر میکروسیلیس یا دوده سیلیسی حاوی 94 تا 96 درصد دی اکسید سیلسیوم است. دانه بندی پودر میکروسیلیس در محدوده 0.05 الی 0.15 میکرون است و در مقایسه با ذرات سیمان 100 برابر ریزتر و نرم تر است. دوده سیلیسی با توجه به ریز دانه بودن دارای سطح واکنشی بسیار بالایی است. میکروسیلیس باعث مسدود شدن کانال‏ های مویرگی تعریق بتن می شود.

 پودر سیلیس چیست؟|اجرا شده توسط پدیده استخر

 

 


خواص و اثرات دوده سیلیس:
- دوده سیلیسی باعث افزایش چشمگیر مقاومت های فشاری، کششی و خمشی بتن خواهد شد.
- ترکیب دوده سیلیسی با طرح اختلاط بتن موجب پرشدن خلاء فیلرهای بین سنگدانه ها خواهد شد و از این رو پایایی و دوام و تراکم بتن افزایش خواهد داشت.
- با افزودن دوده سیلیسی یا پودر میکروسیلیس به ساختار بتن چسبندگی ذرات بتن افزایش خواهد داشت.
- دوده سیلیسی خواص الکتریکی بتن را افزایش می دهد و از این رو مانع ایجاد خوردگی در میلگردها می شود .
- بتن فرموله شده با دوده سیلیسی در برابر حملات شیمیایی مقاوم تر خواهد بود .
- با افزودن دوده سیلیسی به ساختار بتن موجب افزایش دوام و عمر بتن خواهیم شد.
- افزودن دوده سیلیسی یا پودر میکروسیلیس موجب افزایش روانی بتن خواهد شد. از این رو برای حصول روانی برابر با بتن شاهد و افزایش مقاومت کاهش 10 تا 15 درصدی آب اختلاط بتن در دسترس خواهد بود.
- افزودن دوده سیلیسی به بتن موجب متراکم شدن توده بتن خواهد شد.
- از بارزترین اثرات دوده سیلیسی در بتن کاهش نفوذپذیری می باشد.
- دوده سیلیسی احتمال بروز پدیده سرطان را در بتن کاهش می دهد.
- دوده سیلیسی یا پودر میکروسیلیس پتانسیل واکنش قلیایی شدن سنگدانه ها را کاهش خواهد داد.
- از بارزترین اثرات دوده سیلیسی در بتن، بالا رفتن مقاومت فرسایشی بتن است. (www.betonplast.com)
- البته برای اینکه کار افزودن پودر میکروسیلیس و روان کننده راحت تر باشد تولید کنندگان مواد شیمیایی بتن این دو را از قبل مخلوط می کنند و یک محصول به نام ژل میکروسیلیس ارائه می کنند.

 

 

ژل میکروسیلیس چیست ؟

ژل میکروسیلیس یکی از افزودنی های بتن توسعه یافته است و محصولی شامل؛ فوق روان کننده بتن، پودر میکروسیلیس و افزودنی های بتن پلیمری دفع کننده آب است که با اسم میکروسیلکا الیاف دار هم شناخته می شود؛ به این صورت که با درجه قدرت بالا باعث افزایش نسبی مقاومت فشاری، خمشی و کششی، دوام وطول عمر بیشتر، نفوذ ناپذیری قابل توجه (نسبت به بتن معمولی) و اسلامپ بالاتر در جهت تهیه و تولید بتن هایی نفوذ ناپذیر می شود.
ژل میکروسیلیس درحین فرایند اختلاط، فضای های خالی و خلل و فرج های موجود را پوشش می دهد و موجب کاهش نفوذ پذیری بتن به میزان چشم گیری می شود.
ژل میکروسیلیس در واقع جایگزین مطلوبی برای انواع متعددی از افزودنی های بتن از جمله؛ انواع روان کننده ها، فوق روان کننده ها و آب بندکننده ها است. ژل میکروسیلیس در واکنش نهایی با جذب آهک آزاد و تبدیل آهک آزاد به سیلیکات کلسیم، سبب بهبود ویژگی های بتن شما می شود.

 

بتن مناسب در ساخت استخر
بتن استخر را بهتر است با بتن آماده بریزید. بتن آماده، بتنی است که براساس مجموعه ای از اصول مهندسی و در یک ایستگاه تولید بتن، تولید می شود. بتن آماده معمولا به دو صورت توزیع می شود:

اولین راه توزیع بتن آماده که در ایران نیز مرسوم است کامیون بشکه ای یا میکسربتن (بتونیر) است. این نوع کامیون، بتن را در حالت نرم و خمیری به محل ساخت و ساز تحویل می دهد.
دومین راه، استفاده از میکسر بتن حجمی است. این میکسر بتن، مخلوط بتن آماده را در حالت خشک منتقل می کند؛ سپس بتن را در محل ساخت و ساز مخلوط می کند.
در مرکز تهیه بتن، مقدار دقیقی از سنگ، شن و ماسه، آب و سیمان را با هم ترکیب می کنند؛ به این ترتیب می توان مخلوطی از بتن های مخصوص را تولید کرد و در محل های ساخت و ساز به کار گرفت.
اولین کارخانه بتن آماده در دهه 1930 ساخته شد اما صنایع آن تا دهه 1960 به طور قابل توجهی توسعه نیافت اما از آن زمان به بعد شروع به رشد کرد.

 

مزایای استفاده از بتن آماده:

1 . دسترسی آسان.
2 . کیفیت بهتر.
3 . صرفه جویی اقتصادی

بتن آماده با معیارهای تعیین شده ای ساخته و تولید می شود. در واقع این محصول با استاندارد های بین المللی ساخته می شود تا بهترین کیفیت را در اختیار کاربران قرار دهد.

 

بازگشت به فهرست

 

 

-3-3- قالب بندی

 

ویدئو اجرایی قالب بندی توسط پدیده استخر

 


قالب بندی استخرها در دو نوع فولادی و چوبی بسته می شود که قالب فلزی نسبت به چوبی بیشتر استفاده می شود و همچنین از نظر استاندارد قالب فلزی مورد تایید است.

 

 


قبل از تکمیل قالب بندی حتما اسکیمرها را تراز و از نظر بیرون و داخل بودن آن نسبت به قالب کنترل کنید.
لبه ی اسکیمر را به گونه ای تنظیم کنید که پس از باز کردن قالب ها حدود 3 الی 4 سانت بیرون تر باشد تا پس از اجرای سیمان کاری و سرامیک لبه ی آن با تراز سرامیک یکی شود.

 

 

 

اصول قالب بندی با قالب فلزی بتن:


به طور کلی بهتر است که صفحات و همینطور اندازه قالب ها به اندازه کافی انتخاب شود و شرایط به صورت متصل و بهم چسبیده دنبال شوند، این موضوع سبب می شود تا شیره بتن از وضعیت استاندار خارج نشود و همینطور از به وجود آمدن حفره های احتمالی نیز در امان باشید. کرمو شدن بتن از مسائل بسیار معمول در قالب بندی است که با استفاده از صفحه بندی صحیح و فشرده و استفاده از قالب فلزی بتن استاندارد، می توان جلوی آن را گرفت.
بهتر است یک کنترل استاندارد قبل از بتن ریزی قالب ها انجام شود، کنترل باید در جهت عمودی و افقی باشد و همینطور از وضعیت پشت بندها نیز اطمینان حاصل شود. تیرهای نگهدارنده باید به طور عرض به عرض مورد کنترل قرار بگیرد. البته میزان استحکام در سازه های بتنی مختلف و همینطور در قالب فلزی بتن متفاوت باهم فرق دارند.


نکات مهم قالب بندی با قالب فلزی بتن:

در موقع قالب ریزی باید تمامی قالب ها به طور روتین و پیوسته کنترل شود؛ به این ترتیب تنظیم و یا تقویت قالب فلزی بتن می تواند ساده تر صورت گیرد.
باید قبل از بتن ریزی تمام قسمت های داخلی به طور دقیق کنترل شود، به این معنی که هر گونه اشیاء اضافی و همینطور خرده های چوبی به طور دقیق پاک شده و مانع کیفیت قالب گیری نشود. ارتفاع بتن ریزی در قالب گیری بسیار مهم است، در بررسی های انجام شده مشخص شد که اگر ارتفاع بیش از 5 متر باشد، بهتر است که از ناودان های فلزی و یا لوله های پلاستیکی استفاده شود و دانه های شن و همینطور دوقاب سیمان هرگز به مرحله گسستگی نرسد. این بخش بسیار مهم و تاثیر گذار است و نوع قالب فلزی بتن در این بخش باید مقاوم باشد.


جمع بندی در خصوص قالب فلزی بتن:


ویبره کردن بتن یکی از ارکان اصلی در قالب گیری محسوب می شود. در واقع باید انتهاب ویبراتور با بخش انتهایی بتن پایین برود به این ترتیب می توان حدود 2 سانتی متر را به صورت پیوسته ویبره کرد.
قالب فلزی بتن استاندارد در ویبره صحیح نقش اساسی دارد. دقت کنید که در هنگام ویبره اگر بتن بسیار سخت و سفت شده باشد، قطعا پس از مدتی دیده می شود که قالب شکسته شده و همینطور باعث باز شدن بخش های مختلف آن می شود. بتن ریزی از طریق پمپ و از ته قالب از دیگر گزینه هایی است که با قالب فلزی بتن صورت می گیرد.

 

قالب بندی دو طرفه:


اگر قالب بندی دو طرفه اجرا گردد حتما از میان بولت آب بند استفاده گردد.

 

 

میان بولت آب بند چیست؟

میان بولت آب بند، قطعه ای است که برای اهداف خاصی در بتن ریزی به کار می رود و با توجه به کاربردهای آنها انواع مختلفی دارند و برای آب بند کردن دیوارهای بتنی و یا آب بند کردن مقاطع دیگر مورد استفاده قرار می گیرد. بیشترین کاربرد استفاده از میان بولت آب بند در دیوار های بتنی هست.

 

 اجرای میان بولت آببندی|اجرا شده توسط پدیده استخر

 

 

 

✔ کاربردهای میان بولت ها
1- چفت کردن دو قالب روبروی هم جهت بتن ریزی.
2-نگه داشتن فاصله ثابت بین قالب ها در یک ردیف.
3-آب بندی محل بولت بعد از اتمام بتن ریزی و باز کردن قالب ها.

میان بولت ها انواع مختلفی دارند که در ادامه به معرفی و شرح هرکدام از آنها می پردازیم.


✔ انواع میان بولت آب بند
1. میان بولت آب بند پلاستیکی یا پی وی سی.
2. میان بولت آب بند چدنی.
3. میان بولت آب بند فنری.


✔ میان بولت آب بند پلاستیکی
 قطعه ای کارآمد برای آب بند کردن و ترمیم سازه های بتنی نظیر مخازن و استخرها می باشد که نیاز به آب بندی دارند. میان بولت پلاستیکی برای عبور بولت در قالب بندی استفاده می شود و دارای 8 قطعه به شرح زیر می باشد:
1- 1 عدد لوله آجدار پلاستیکی : قطعه میانی میان بولت پلاستیکی برای عبور بولت از آن استفاده می شود.
2- 2 عدد رابط میان بولت : قطعه متصل به لوله آجدار که وظیفه درگیری با بتن را دارا می باشد.
3- 2 عدد مخروطی میان بولت : قطعه انتهایی میان بولت پلاستیکی که پس از بتن ریزی از داخل بتن خارج می شود.
4- 1 عدد استاپر U: قطعه آب بند کننده داخلی میان بولت پلاستیکی.
5- 2 عدد استاپر T : قطعه آب بند کننده خارجی میان بولت پلاستیکی.

 

ویبره بتن چیست؟


برای درک بهتر باید در نظر داشت که در جریان ویبره زدن بتن چه اتفاقی رخ می دهد. در ویبره زدن بتن خواه به صورت کوبیدن خواه به صورت لرزاندن هدف اصلی حذف هوای محبوس در بتن است تا اینکه در یک مخلوط معین، بافت فشرده تشکیل شود. لذا تعریف فیزیکی آن عبارت است از کار انجام شده برای از بین بردن اصطکاک بین ذرات داخل بتن، از بین بردن اصطکاک بین بتن، سطح قالب و سطح میلگردها.
بتن ویبره شده تقریبا حالت مایع به خود می گیرد و باعث می شود اصطکاک داخلی ذرات سنگی کاهش یابد؛ در نتیجه درصد تراکم افزایش یافته و بتن توپری به دست آید و مقاومت آن نیز افزایش یابد. در عمل زمانی تراکم حاصل می شود که حباب های هوا در سطح بتن مشاهده شود. هوای بین دانه های درشت و ریز سنگدانه ها به سطح بتن می آید و به صورت کف های ریز روی بتن را می گیرد که اصطلاحا آن را شیره بتن می گویند.

 

 

دلیل ویبره زدن بتن:


مقاومت بتن با نسبت های مخلوط معین، به صورت خیلی جدی تحت تاثیر درجه تراکم بتن واقع می شود؛ بنابراین بسیار مهم است که روانی بتن در حدی باشد که بتوان آن را درجا ریخت، متراکم کرد و پرداخت نمود.
ویبره زدن بتن موجب می شود که بتن مقاومت فشاری بهتری پیدا کند و در مقابل عوامل مخرب محیطی دوام بهتری از خود نشان دهد. همچنین تراکم بتن، سبب بیشتر شدن سطح تماس بین بتن و آرماتورها و چسبندگی بهتر بین آن ها می شود و همچنین سطح ظاهری بتن صاف و بدون خلل و فرج می شود.

 

 

همواره مقاومت بتن با نسبت های مخلوط معین، به صورت خیلی زیاد تحت تاثیر درجه تراکم بتن واقع می شود. هدف از ویبره زدن رسیدن به بالاترین چگالی ممکن در بتن است به عبارت دیگر خروج هوای درون بتن و نزدیکتر کردن ذرات جامد به یکدیگر را تراکم می گویند این عمل به طرق مختلفی صورت می پذیرد مانند: میل زدن و یا کوبیدن، استفاده از لرزاننده های داخلی یا خارجی، استفاده از میزهای لرزه. به طور کلی در اثر لرزاندن، اصطکاک داخلی بین سنگدانه ها کاهش می یابد و تراکم بتن رخ می دهد.

 

 

 

 

اطلاعات بیشتر در مورد قالب شناور:

 

 
 
 
 

 

بازگشت به فهرست

 

برو به:

صفحه قبل

فصل بعد

فصل قبل

 

 


نظراتـــــــــ