فهرست مطالب فصل 3:
3-11- گرمایش سالن استخر سرپوشیده
3-11-1- رادیاتور یا کنوکتور
3-11-2- یونیت هیتر
3-11-3- فن کویل
3-11-4- گرمایش کفی
3-11-5- گرمایش تشعشعی از سقف
3-11-6- گرمایش به وسیله هوای گرم تولید شده با هواساز
3-11- گرمایش سالن استخر سرپوشیده
همان‌گونه که در بخش‌های قبل گفته شد؛ برای کنترل رطوبت فضای استخرهای سرپوشیده، استفاده از هوای تازه و تعویض آن با هوای آلوده و دارای رطوبت بالا اجباری است. به این ترتیب برای کنترل رطوبت، باید از دستگاه‌های هواساز استفاده شود که بر اساس نیاز و نوع استفاده از استخر، ممکن است دارای تجهیزات متنوعی (نظیر فیلترهای با راندمان متفاوت، کویل پیش گرمکن، رطوبت‌گیر و کویل گرمایش مجدد) باشد. اما برای تأمین گرمایش مورد نیاز فضای استخر، سیستم‌های متنوعی وجود دارد که استفاده از آنها به عواملی نظیر: میزان هزینه اولیه، حجم استخر، نوع کاربری استخر و نوع حامل انرژی در دسترس دارد.
در این بخش به معرفی سیستم‌های متداول گرمایش فضای استخرهای شنا پرداخته می‌شود ولی خاطرنشان می‌شود که به همراه سیستم‌های معرفی شده، حتماً باید سیستم‌های کنترل رطوبت (استفاده از هوای تازه) نیز به‌کار برده شود تا امکان کنترل دما و رطوبت فضای استخر به وجود آید.
بازگشت به فهرست
3-11-1- رادیاتور یا کنوکتور
امروزه استفاده از رادیاتورها یا کنوکتورها برای گرمایش ساختمان‌های مسکونی و عمومی بسیار رایج است. در این روش از رادیاتورهای چدنی، فولادی یا آلومینیومی با اشکال و اندازه‌های متفاوت، به عنوان پایانه‌های حرارتی استفاده می‌شود. سیال ناقل حرارت در این سیستم، معمولاً آب گرم تولید شده با بویلرهای نصب شده در موتورخانه‌های مرکزی و یا پکیج‌های حرارتی کوچک است.
مزایای استفاده از رادیاتور یا کنوکتورعبارتند از:
- ارزان بودن
- سهولت اجرا
- سهولت تعمیرات و نگهداری
معایب استفاده از رادیاتور یا کنوکتورعبارتند از:
- امکان صدمه دیدن شناگران در اثر لیز خوردن و برخورد با بلوک‌های رادیاتور یا کنوکتور
- عدم کنترل دقیق دما
- توزیع نامناسب دما
هنگام نصب کردن رادیاتورها باید دقت کنید که تا حد امکان رادیاتورها زیر پنجره‌ها یا در مجاورت دیوارهای خارجی نصب شوند تا با بالا بردن دمای سطح پنجره‌ها و دیوارها، از تقطیر بخار آب روی آنها جلوگیری شود و دمای مؤثر سطوح افزایش یابد.
امروزه از رادیاتورها و یا کنوکتورها فقط برای گرمایش استخرهای تفریحی کوچک که در ساختمان‌ها و یا مجتمع‌های مسکونی ساخته می‌شوند، استفاده می کنند. درصورتی که از شیرهای ترموستاتیک برای رادیاتورها یا کنوکتورها استفاده شود؛ می‌توان دمای استخر را کنترل و در مصرف انرژی نیز صرفه‌جویی کرد.
بازگشت به فهرست
3-11-2- یونیت هیتر
یونیت هیتر (واحد گرم‌کننده) دارای یک کویل لوله‌ای پره‌دار است که درون آن آب گرم، آب داغ یا بخار جریان دارد. برای عبور دادن اجباری هوا از روی کویل گرمایشی، از فن (دمنده) استفاده می‌شود.
فن، بر حسب ظرفیت و میزان فشار استاتیکی مورد نیاز ممکن است از نوع محوری (Axial) یا سانتریفوژ باشد. یونیت هیترها از نظر شکل ظاهری بسیار متنوع هستند و در انواع زمینی، دیواری یا سقفی ساخته می‌شوند.
مزایای استفاده از یونیت هیترها عبارتند از:
- داشتن قدرت حرارتی زیاد
- نیاز به فضای کمتر نسبت به رادیاتورها یا کنوکتورها
- توزیع بهتر هوای گرم
- سرعت زیاد در گرم کردن فضا
معایب استفاده از یونیت هیترها عبارتند از:
- سر و صدای زیاد
- تبخیرسطحی آب روی بدن شناگران و ایجاد احساس سرما
بازگشت به فهرست
3-11-3- فن کویل
فن‌کویل یک دستگاه سرمایشی _گرمایشی است که از یک یا دو کویل و یک یا چند فن تشکیل شده است.
فن‌کویل‌ها در انواع زمینی، سـقفی، کانالی، کاسـتی و دیواری (طرح اسپلیت) ساخته می‌شوند و ظرفیت‌های متنوعی دارند. در استخرهای کوچک که نیاز به تعویض هوای کمی دارد، می‌توان از فن‌کویل‌های کانالی به‌جای دستگاه هواساز استفاده کرد. کویل گرمایشی این دستگاه‌ها می‌تواند با استفاده از آب گرم، آب داغ یا بخار تغذیه شود. سر و صدای تولید شده با این دستگاه‌ها، از یونیت هیترها کمتر است و امکان کنترل دمای فضا، با ترموستات وجود دارد. همچنین بر اساس نیاز، می‌توان از انواع فیلترها برای کاهش آلودگی استفاده کرد.
بازگشت به فهرست
3-11-4- گرمایش کفی
در سیستم گرمایش کفی، آب گرم از میان شبکه‌ای از لوله‌ها (معمولاً چند لایه) عبور می کند و به آرامی حرارت را از طریق کفِ گرم شده به فضای مورد نظر انتقال می دهد. در سیستم‌های گرمایش موضعی (رادیاتور، یونیت هیتر و فن‌کویل)، توزیـع حرارت نامنـاسب است؛ به هـمین دلیـل تغییرات دما بسیار زیاد است. ولی در سیستم گرمایش کفی، به علت گرم شدن کل کف فضای مورد نظر، توزیع دما و حرارت مناسب‌تر است. در این سیستم، دمای آب گرم عبوری از درون لوله ها، 40 تا 45 درجه سانتی‌گراد می‌باشد و دمای کف به حدود 29 درجه سانتی‌گراد می‌رسد. در این سیستم بیش از 60% انرژی حرارتی، به‌صورت تابشی به محیط منتقل می‌شود.
مزایای استفاده از سیستم گرمایش کفی عبارتند از:
- توزیع یکنواخت دما و حرارت در کل فضا
- تبخیر شدن روی صحن استخر وکم شدن احتمال لغزیدن شناگران
- فضایی از استخر اشغال نمی‌کند
- جلوگیری از رشد کپک یا باکتری‌ها در اثر خشک کردن سطوح کف
- صرفه جویی در مصرف انرژی
معایب سیستم گرمایش کفی عبارتند از:
- هزینه اولیه و اجرایی بالاتر
- نیاز به طراحی پیچیده‌تر
- امکان توزیع نامناسب دما و حرارت در صورت کم بودن سطوح صحن استخر نسبت به سطوح آبگیر استخر
بازگشت به فهرست
3-11-5- گرمایش تشعشعی از سقف
در گرمایش تشعشعی؛ از سقف و سطوحی که دارای دمای بالا هستند، استفاده می‌شود. انرژی گرمایی این سطوح به‌صورت امواج الکترومغناطیس به محیط پیرامون افراد پراکنده شده و با برخورد به افراد، دوباره به انرژی گرمایی تبدیل می‌شود و به این ترتیب در آنها احساس گرما ایجاد می‌کند. از آنجایی که مقدار انرژی تشعشعی به توان چهار دمـای مطلق سطوح (T4) بستگی دارد و برای جاری شدن، نیاز به محیط مادی ندارند؛ بنابراین سرعت گرمایش بسیار زیادتر از سایر روش‌های متداول گرمایش است.
در این سیستم، سوخت با مشعل درون لوله‌ای با ضریب تابش زیاد می‌سوزد و حرارت ایجاد شده به امواج حرارتی مادون قرمز تبدیل می شود و به وسیله ی سطوح منعکس کننده (Reflector) به سمت نقاط مورد نظر می‌تابد. این امواج در اثر برخورد با اشیاء، به گرما تبدیل می شوند و احساس بسیار مطلوبی در انسان ایجاد می‌کنند.
در سیستم گرمایش تشعشعی از سقف، نیازی به گرم کردن کل هوای موجود در فضاها وجود ندارد؛ بنابراین بخش اعظمی از انرژی حرارتی، ذخیره می شود؛ به این ترتیب مصرف انرژی کاهش چشمگیری خواهد داشت.
مزایای سیستم گرمایش تشعشعی از سقف عبارتند از:
- یکنواختی توزیع دما
- تمرکز گرما در کف سالن ها
- عدم جا به جایی هوا
- گرم شدن سریع
- عدم نیاز به موتورخانه مرکزی
- کاهش چشمگیر مصرف انرژی
- نداشتن سر و صدا
- نصب و تعمیر سریع و آسان
- هزینه اولیه پایین
معایب سیستم گرمایش تشعشعی از سقف عبارتند از:
- خطرات ناشی از انتقال گاز طبیعی (سوخت) به داخل سالن‌ه
- به علت استفاده از مشعل برای هر یک از دستگاه‌ها، بایستی هوای تازه از فضای بیرون به مشعل هدایت شده و گازهای حاصل از احتراق به بیرون تخلیه شوند.
بازگشت به فهرست
3-11-6- گرمایش به وسیله هوای گرم تولید شده با هواساز
در این سیستم، تأمین گرمایش مورد نیاز فضای استخر و گرمایش هوای تازه به وسیله ی دستگاه‌های هواساز انجام می‌شود. گرمایش، ممکن است از طریق کویل‌های گرمایشی آب گرم، آب داغ با بخار تأمین یا از کوره‌های هوای گرم استفاده شود. در صورتی که از کوره‌های هوای گرم استفاده شود، نیازی به موتورخانه مرکزی نیست؛ بنابراین در هزینه‌های اولیه صرفه‌جویی می شود.
در این حالت، می‌توان بخشی از هوای وارد شده، به فضای استخر را از طریق کانال‌های برگشت به دستگاه هواساز منتقل کرد تا از نظر مصرف انرژی صرفه‌جویی شود. اما باید برای آلودگی‌های موجود در هوای برگشتی به هواساز، چاره‌ای اندیشیدید و تا حد امکان و با استفاده از فیلترهای مناسب از بازگشت آنها به فضای استخر جلوگیری کرد. در این سیستم، حجم کانال‌کشی بسیار بالا است و نیاز به فضای بیشتری برای نصب هواسازها و عبور کانال‌ها وجود دارد. پیشنهاد می‌شود تا درصورت استفاده از این روش برای تأمین گرمایش و هوای تازه‌ی مورد نیاز استخرها، حداقل از دو دستگاه هواساز استفاده کنید تا در صورت خرابی یکی از آنها، دستگاه دوم قادر به تأمین بخشی از نیازهای استخر باشد.
مزایای سیستم هوای گرم تولید شده با هواسازعبارتند از:
- تمرکز دستگاه‌های گرمایشی (هواسازها) در یک مکان و عدم پراکندگی آنها در داخل فضای استخر
- تعمیر و نگهداری آسان‌تر دستگاه‌های هواساز به علت متمرکز بودن
- عدم نیاز به تجهیزات موتورخانه، در صورت استفاده از کوره‌های هوای گرم
معایب سیستم هوای گرم تولید شده با هواسازعبارتند از:
- هزینه اولیه بالا
- نیاز به حجم کانال کشی بسیار زیاد و در نتیجه نیاز به فضای زیاد برای عبور کانال‌ها
- در صورت نصب نامناسب دریچه‌های هوای ورودی به استخر و یا سرعت بیش از حد مجاز هوای خروجی از دریچه‌ها و به علت تبخیر سطحی آب از روی پوست بدن شناگران، احساس عدم آسایش و سرما به‌وجود می‌آید.
از آنجایی که هواساز در بسیاری از کشورهای جهان برای استخر مورد استقبال قرار گرفته است؛ از این رو کاهش مصرف انرژی هم یک امر بسیار مهم است. لذا تولیدکنندگان دستگاه‌های هواساز استخر در دنیا یک دستگاه برای تأمین شرایط آسایش افراد با حداقل مصرف انرژی تولید می‌کنند و در بیشتر این دستگاه‌ها از سیستم بازیافت انرژی یا heat recovery بهره می‌گیرند.
بازگشت به فهرست
برو به:
صفحه قبل
فصل بعد
فصل قبل